Cando falamos de luz en debuxo falamos de contrastes, de formas, de conceptos xeométricos dentro dos obxectos , de cómo esta incide neles e a través do claroscuro , luces e sombras configuran as formas e nos explican os volumes:
Sombra proxectada dun obxecto: aquela que reflicte un obxecto na superficie na que se atopa.
Sombra reflectida: aquelas que proxectan un obxecto sobre outro, son veciños entre obxectos e prodúcense sobre a luz reflectida.
Sombras propias dun obxecto: atopámolo en parte onde a luz non chega directamente, na que se crea unha zona de penumbra e a cor é xeralmente menos intensa.
Luz: permite a visión do contorno, textura e cor dos obxectos e a súa localización no espazo.
Luz directa: a luz directa é a que provén dunha fonte que ten a súa propia enerxía luminosa. Por exemplo, a luz do Sol, a dunha lámpada, un facho, unha lanterna.
Luz reflectida: tamén chamada luz indirecta, é a que procede dun corpo que non ten o seu pero que a recibe doutro, cando a luz rebota nel.
Despois de realizar o exercicio da website imos a seguir a traballar no encaixe de volumes. Reproduciremos a seguinte lámina. Primeiro nos centraremos no encaixe, Fixaremos a nosa atención nos volumes, nas proporcións. Unha vez ubicadas as formas afinaremos as liñas de debuxo e incidiremos no sombreado.
Retomamos o curso é qué millor que cunha actividade como o cómic.
É un medio visual de narración verbo-icónica que comunica historias dun ou varios personaxes. Trátase dunha «narrativa secuencial a través de imaxes fixas» (Castillo, 2004: 248). É dicir, mediante unha sucesión de imaxes (compostas por caricaturas debuxadas) que se complementan con textos. É un produto cultural que busca persuadir a grandes públicos e que ten os seus propios códigos.
AS SÚAS CARACTERÍSTICAS
O seu carácter é narrativo. Use un soporte temporal, hai un antes e un despois para a viñeta que estamos lendo (a viñeta lida é o presente). A súa natureza é verbal-icónica, o que significa que os textos e as imaxes terán unha interacción ao longo do cómic para darlle sentido. Outra característica é o uso de códigos propios específicos. Podemos mencionar cinco características:
O cómic na súa narrativa marca os tempos: presente, pasado e futuro, a través das súas viñetas. Tamén utiliza flash-back e flash-forward para marcar o ritmo temporal. A analepsis (flashback) úsase narrativamente para alterar a secuencia cronolóxica da historia, remítenos ao pasado. Prolepsis (flashforward) é un salto adiante no tempo, despois de volta ao presente.
Emprega unha linguaxe verbo-icónica (elementos verbais e icónicos): utiliza textos de transferencia -cartuchos- cunha finalidade de retransmisión (pasar dun tempo a outro) ou de ancoraxe (pasar dun espazo a outro). Tamén utiliza textos diagonais (globos) e onomatopeas
3. Recorrer ao uso de códigos específicos: viñetas, globos, indicacións de movemento e expresións xestuais.
4. É un medio de comunicación masiva.
5. Ten unha finalidade de distraer, aínda que as necesidades sociais fan que sexa máis ben instructivo, o que quere dicir que se busca deixar un ensino.
ASÍ... DE QUE SON AS SÚAS CARACTERÍSTICAS?
a) A liña do tempo utiliza as viñetas e a súa secuencia. Lése de esquerda a dereita, coordinando de arriba a abaixo.
b) Integra elementos verbais e icónicos. O texto externo ao conto debuxado ponse en cartuchos. Mentres os globos presentan os textos dialogados que emiten os personaxes. Procedementos de integración:
Cartuchos: textos de relevo ou áncoras, son superficies rectangulares con textos verbais breves.
Expresión directa dos personaxes, incorporados por medio do globo ou burbulla.
Onomatopeas: as palabras que fan presentes sons non verbais (bang, boom, kaboom, plash...) A súa función é expresar ruídos verbalizados. Están directamente na viñeta, non teñen formatos específicos para presentarse.
c) Os códigos cómicos son os símbolos escollidos arbitrariamente e aceptados por unha comunidade que os entende, comparte e transmite. Para o cómic, os seus códigos estarán representados por viñetas, globos, burbullas, indicadores de movemento e expresións xestuais.
d) As reproducións do cómic son a escala. Véndense a un público masivo, están ao alcance de todos.
e) A súa finalidade era entreter e divertir, distraer a quen o usaba.
ACTIVIDADE :
1. Debes fotografar ou facer capturas de pantalla do videoclip en momentos concretos, dando exemplos de elementos cómicos. Debes comentar que tipo de elemento estás a fotografar. A continuación poño un exemplo do que se che pide, fai catro diferentes.
Na imaxe destacarei dous elementos do cómic: unha onomatopea “PAW” que imita o son dos vaqueiros que caen. Ademais, vense liñas cinéticas en negro que indican o seu movemento. Como extra, vouvos dicir que o punto de vista é de ángulo contrapicado e o tipo de encadramento é un plano xeral.
2. Deseñar a túa propia viñeta. Utiliza todos os recursos do cómic que poidas.
